مجله دلتا

آیا تا به حال برایتان این سوال پیش آمده که بهترین جاهای دیدنی تهران در شب کجا هستند؟ ما در این مقاله از مجله دلتا قصد داریم چند مورد از بهترین مکان‌های تهران در شب را به شما معرفی کنیم.

جاهای دیدنی تهران در شب

۱- بام تهران

فکرش را بکنید که تهران باشید و از لذت دیدن بام تهران در شب محروم بوده باشید. بی‌دلیل نیست که ما بام تهران را در ابتدای لیست جاهای دیدنی تهران در شب قرار داده‌ایم.

یکی از مکان‌های فوق‌العاده برای شب‌گردی در تهران، بام تهران است که در انتهای خیابان ولنجک واقع شده و در آن مکان، شهر تهران زیر پای شماست. می‌توانید در این مکان، ساعت‌ها به تماشای تهران بنشینید و از آب و هوای مطبوع این نقطه لذت ببرید.

۲- دریاچه چیتگر

دریاچه چیتگر بزرگترین دریاچه مصنوعی کشور و یکی از زیباترین مکان‌های دیدنی برای شب‌گردی در تهران می‌باشد که شب هنگام به دلیل انعکاس نور ساختمان‌های مسکونی اطراف بسیار دیدنی‌تر می‌شود. در این مکان زیبا برای چند ساعت می‌توان از دل ترافیک و شلوغی‌های شهر فاصله گرفت.

۳- پل طبیعت

کجا بهتر از شبانه‌های پل طبیعت؟ این پل، یکی از جاهای دیدنی تهران برای گردش‌های شبانه است.

این پل که دو پارک طالقانی و آب و آتش را به هم متصل می‌کند از سال ۱۳۹۳ به عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری استان تهران محسوب می‌شود. شما می‌توانید از پیاده‌روی بر روی این پل بدون مزاحمت اتومبیل‌ها لذت ببرید. در این مسیر رستوران‌ها و کافی‌شاپ‌های زیادی موجود است که فود‌کورت راه‌چوبی از معروف‌ترین آن‌ها است.

۴- دربند تهران

دربند که یکی از مناطق خنک گردشگری است از دهکده‌های قدیمی شمیران محسوب می‌شود. دربند در ارتفاع ۱۷۰۰ متری از سطح دریا قرار دارد و در این مکان شما می‌توانید از هوای آلوده پایتخت برای چند ساعت دور بمانید. دربند دارای تعداد زیادی رستوران است و شما می‌توانید برای صرف شام در هوایی خوب و مکانی دیدنی به این رستوران‌ها بروید.

۵- خیابان سی‌تیر

خیابان سی تیر جزو مناطق قدیمی تهران است و دارای ساختمان‌های قدیمی است. موزه آبگینه، موزه ایران باستان، مدرسه و آتشکده زرتشتی فیروز بهرام، از مناطق گردشگری و دیدنی این خیابان است.

یکی از بهترین گزینه‌ها برای تور شب‌گردی تهران، خیابان سی‌تیر است. این خیابان با وجود این‌که جزو مناطق قدیمی تهران است، ولی امروزه با ترکیب غذا و هنر با یکدیگر به‌روز شده و جزو بهترین جاهای دیدنی تهران در شب است. ویژگی اصلی این مکان غذاهای خیابانی آن است که با شنیدن موسیقی دل‌نشین خیابانی همراه است.

۷- پارک آب و آتش تهران

یکی دیگر از مکان‌های دیدنی تهران در شب، پارک آب و آتش است که در خیابان آفریقا واقع شده است و شبانه به‌دلیل سکوت آرامش‌بخشی که بر آن حاکم است دیدنی‌تر می شود. این پارک دارای چهار برج آتش، پل ابریشم، لانه کبوتر، فانوس دریایی، آبنما و مسیر کالسکه‌رانی است که باعث متفاوت‌تر شدن این پارک نسبت به پارک‌های دیگر شده است.

۸- برج میلاد تهران

برج میلاد از مدرن‌ترین جاهای تفریحی تهران در شب است. این برج که با ارتفاع ۴۳۵ متری در بزرگراه شیخ فضل الله نوری واقع شده است یکی از نمادهای مهم پایتخت است. برج میلاد به دلیل نور‌پردازی‌های زیبای آن، شبانه بسیار دیدنی می‌شود.

۹- پل معلق آسمان بام محک

پل معلق آسمان بام محک که در پارک نهج البلاغه تهران واقع شده، یکی از جاهای مناسب برای شب‌گردی و گذراندن آخر هفته‌ها و تعطیلات شماست. با رفتن روی این پل در ارتفاع ۶۵ متری از زمین قرار می‌گیرید. این پل یکی از مراکز گردشگری تهران شده است. روی پل، کفپوش قرمز رنگی است که گویا فرش قرمزی برای دعوت از شما پهن شده است.

دیگر جاهای دیدنی تهران در شب

مکان‌های مناسب شب‌گردی در تهران تنها این چند مورد نیستند. تهران هر محله‌اش پر است از جاهای دیدنی و گشتنی.

از دیگر مکان‌های دیدنی تهران در شب موارد زیر هستند:

• پارک جمشیدیه
• پارک ساعی
• پارک لاله
• پارک نهج‌البلاغه
• پارک دانشجو
• پارک هنرمندان

پیشنهاد مطالعه: مطلب هلند کوچک ایران کجاست را بخوانید.

از بیرون نمای آسایشگاه روانی ترانس آلگینی با دیوارهای بلند آجری و برج ناقوس تقریبا باشکوه به ‌نظر می‌رسد، ولی روزگاری فجایعی پشت دیوارهای آن اتفاق افتاده است که به این زودی‌ خیال ندارد از اذهان بیرون برود. با مجله دلتا همراه باشید تا به این آسایشگاه مخوف برویم.

آسایشگاه روانی ترانس آلگینی

آسایشگاه روانی ترانس آلگینی در سال ۱۸۶۳ در ایالت ویرجینیا غربی آمریکا افتتاح شد. یک طرفدار فرایند‌ درمانی معتقد بود که بیماران روانی باید طی دورانی که در بیمارستان‌ روان‌پزشکی سپری می‌کنند، به هوای آزاد و نور آفتاب و محیطی سالم و دلپذیر دسترسی داشته باشند.

این آسایشگاه روانی در ابتدای شروع به کار، ظرفیت پذیرش ۲۵۰ بیمار را داشت و دارای راهروهای طویل و جادار، اتاق‌های تمیز با پنجره‌ها و سقف‌های بلند بود.

حدود ۲۰ سال پس از بازگشایی، این بیمارستان روان‌پزشکی مملو از بیماران روانی شد. افزایش روزافزون تشخیص بیماری‌های روانی و همین‌طور طرد شدن بسیاری از افراد به این بهانه، موجب شد وضعیت این آسایشگاه روانی به‌هم بریزد. به این ترتیب در سال ۱۹۳۸، در ترانس آلگینی بیش از ۶ برابر ظرفیت عادی بیمار پذیرش شد.

باتوجه ‌به شلوغی و ازدحام شدید، دیگر خبری از اتاق‌ جداگانه و خصوصی برای بیماران نبود و در یک اتاق ۵ یا ۶ بیمار جا داده می‌شدند. نه تخت کافی برای تمام بیماران موجود بود و نه سیستم گرمایش جواب‌گو بود.

بیمارانی که نظم آسایشگاه را به هم ‌می‌ریختند، در قفس‌های مخصوصی در سالن زندانی می‌شدند. این روش کاملا بی‌رحمانه‌ای بود که کارکنان بیمارستان برای کنترل بیماران ابداع کرده بودند.

آسایشگاه روانی یا شکنجه‌گاه ؟

علاوه بر کاهش بهداشت و کیفیت معالجات و مراقبت از بیماران، یک وحشت جدید هم از راه رسید. جراح بدنامی، یک آزمایشگاه لوبوتومی در این مرکز روانی دایر کرد.

فرایند‌ درمانی لوبوتومی، یکی از بحث‌برانگیزترین روش‌های درمانی قرن بیستم است. در این روش درمانی کاملا غیر انسانی، میله‌ نازک و تیزی، گوشه‌ چشم بیمار گذاشته می‌شد تا وارد مغز شود و بافت پیوندیِ قشر پیشانی را قطع کند.

دقیقا مشخص نیست چند نفر قربانی این اعمال ددمنشانه‌ شده‌اند، ولی تخمین زده می‌شود که او در طول دوران طبابت خود بیش از چهار هزار عمل لوبوتومی انجام داده است. بکارگیری لوبوتومی‌ از سوی او موجب شد بسیاری از بیماران با آسیب‌های جسمی و شناختی همیشگی مواجه شوند و حتی برخی روی تخت عمل، جان خود را از دست بدهند.

بدرفتاری و غفلت از بیماران آسایشگاه روانی ترانس آلگینی تا سال ۱۹۴۹ ادامه پیدا کرد. در این زمان بود که روزنامه «چارلستون گازِت» گزارشی از شرایط وحشتناک حکمفرما بر این آسایشگاه روانی منتشر کرد که تا پیش از این از چشم عموم مردم پنهان مانده بود.

ولی نکته وحشتناک این بود که با تمام این اوصاف، این بیمارستان روان‌پزشکی تا سال ۱۹۹۴ به کار خود ادامه داد و تنها در این سال بود که بالاخره برای همیشه تعطیل شد.

امروزه در محل آسایشگاه روانی سابق، موزه‌ای راه‌اندازی شده است. در این موزه وسایلی مانند کاردستی‌هایی که بیماران در برنامه‌های هنر درمانی می‌ساختند، همچنین وسایل و ابزارآلات درمان‌های منسوخ‌شده‌ای مانند ژاکت‌های مهارکننده به نمایش گذاشته شده است.

بازدیدکنندگان همچنین می‌توانند در تورهای ماورالطبیعه در این بیمارستان روان‌پزشکی شرکت کنند که به عقیده‌ شکارچیان روح مجرب، می‌توان در خلال آن، آواها و نجواهای ترسناکی از گذشته‌ تاریک این مکان را بازشنید.

پیشنهاد مطالعه: مطلب تجربه همزمان وحشت و زیبایی در قلعه طلسم‌شده پردجاما را بخوانید!

شهر تاریخی عقدا شبیه به بافت تاریخی و سنتی شهر یزد می‌باشد. کوچه پس‌کوچه‌هایی که از خانه‌های گلی پر شده است. این شهر از شهرهای شمالی استان یزد است که در میانه جاده نائین به اردکان قرار دارد. برای آشنایی با شهر عقدا با مجله دلتا همراه باشید.

آشنایی با شهر تاریخی عقدا

شهر عقدا، یکی از بزرگترین و کهن‌ترین روستاهای بخش مرکزی اردکان است که با قدمتی ۶۰۰۰ ساله، مربوط به قبل از اسلام و معاصر با شهرستان میبد می‌باشد. این روستا در ایامی دور، نقش ساحل دریای ساوه را داشته که جاده قدیم و اصلی، از وسط آن می‌گذشته و در کنار جاده‌اش هم چاپارخانه و کاروانسرا قرار داشته است.

جای‌جای روستا، زندگی و آرامش را به‌همراه دارد و آدمی را به تاریخ و روزگار خوش کودکی می‌برد.

درباره نام عقدا

وجود بناهای تاریخی نظیر بازار و حمام ۱۱۰۰ ساله عقدا، قلعه‌ها و کاروان‌سراها، بادگیرها و… این شهر را به یکی از پُر جاذبه‌ترین شهرهای استان یزد تبدیل کرده است.

عقدا تا حدود قرن ۷ با داشتن ساکنینی کاملا زرتشتی به« گبرگاه» معروف بوده است.

روایات زیادی در خصوص انتخاب اسم شهر وجود دارد. جالب‌ترین این روایات این است که شهر فاقد دیوار دفاعی بوده است و راه‌زنان به این روستا حمله می‌کردند. یک روز خواجه‌نصیرالدین‌طوسی با اتراق در آنجا، طرح ساخت دیوار را داد و گفت: تنها کسانی که مسلمان شوند، حق ماندن در این شهر را دارند.

پس از مسلمان‌شدن اکثر اهالی در یک‌شب، هم‌زمان عقد ۴۰ دختر و پسر تازه‌مسلمان شده انجام می‌شود و از آن زمان به‌بعد، اسم این شهر به« عقدگاه» و سپس« عقدا» تغییر می‌کند.

جاهای دیدنی عقدا

تاریخ ۶ هزار ساله عقدا، آثار تاریخی و با‌صلابت زیادی را شکل داده که برخی از آنها عبارتند از :

مسجد جامع عقدا، حصار خواجه نصیر طوسی، قلعه سامه، کاروانسرای رشتی، دروازه عقدا، مسجد صلیب، مسجد هلاکو، خانه میرزا رضای کرمانی، چاپارخانه و … .

این روستا علاوه بر جاذبه‌های تاریخی، مناطق حفاظت شده‌ای همچون پارک‌ملی سیاه‌کوه و دره ‌انجیر، موزه مردم‌شناسی، زیارتگاه پیر هریشت، تالاب‌های فصلی و کویرهای بکر و دیدنی نیز دارد.

اقامتگاه بوم گردی انار عقدا

اقامتگاه بوم‌گردی انار عقدا با قدمتی ۳۰۰ ساله و معماری بسیار زیبا و سنتی خود، فضایی دلنشین جهت اقامت و عکاسی می‌باشد که در نزدیکی آب انبار عقدا، چاپارخانه، کوچه‌باغ‌های انار و برج خواجه‌نعمت قرار دارد. از بام بوم‌گردی انار می‌توان نمایی ویژه از روستای عقدا را مشاهده کرد.

محصولات و صنایع شهر عقدا

بهترین محصول کشاورزی این شهر، انار عقدا است که از لحاظ کیفی و طعم شیرین آن، در کل ایران بی‌نظیر است. انواع گیاهان دارویی همچون خاکشیر، زیره، کاکوتی، آویشن، بادام‌کوهی، ختمی و… نیز هر ‌ساله در بیابان‌های عقدا می‌رویند.

صنایع دستی روستای عقدا هم شامل قالی‌بافی از نوع قالی‌های ابریشمی نائینی و سبدبافی از ترکه‌های درخت انار و همچنین جارو‌بافی و ساخت قپان می‌باشد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب سهولان، غار سحرانگیز مهاباد را بخوانید.

هتل نیشیاما ژاپن قدیمی‌ترین و کهن‌ترین هتل دنیا است. این هتل که نقش مهمی در گردشگری ژاپن بازی می‌کند ساختش به سال ۷۰۵ میلادی باز می‌گردد. زمانی که کسی در دنیا هتلی نساخته بود. با مجله دلتا همراه باشید تا به این هتل جذاب برویم.

درباره هتل نیشیاما ژاپن

این هتل هنوز هم به دست همان خانواده‌ای که آن را ساخته اداره می‌شود و این پنجاه‌ و دومین نسل از خانواده است که مدیریت هتل را بر عهده دارد. نیشیاما بر خلاف قدمتش کماکان نو به نظر می‌رسد و اتاق‌های آن به سبک سنتی ژاپن طراحی شده است.

ارائه خدمات عالی و وجود چشمه‌های آب گرم فوق‌العاده در این هتل اقامت را برای گردشگران لذت‌بخش‌تر می‌کند. این هتل در کوهپایه کوه آکایاشی قرار دارد و منظره زیبایی را در اختیار میهمانانش قرار می‌دهد. این هتل هنوز هم در حال فعالیت است.

ثبت در گینس

نیشیاما در سال ۲۰۱۱ میلادی بصورت رسمی در رکوردهای گینس به ثبت رسید. با گذشت حدود ۱۳۰۰ سال از زمان تاسیس این هتل ۵۲ نفر مالک این هتل شدند و هنوز هم مالکیت این هتل دست به دست می‌شود.

این هتل تا به امروز بارها بازسازی شده که آخرین بارش سال ۱۹۹۷ میلادی بوده است. ۳۷ اتاق دارد که در آنها کشیدن سیگار مجاز نمی‌باشد. همچنین رستورانی هم در آن موجود است که خوراک‌های خوشمزه‌ای را به میهمانان عرضه می‌کند.

این هتل به دلیل قدیمی‌ترین هتل دنیا بودن، هتلی گران قیمت است و میانگین هزینه اقامت در آن بین ۳۷۵ تا ۵۲۶ دلار می‌باشد.

فضای داخلی هتل نیشیاما

فضای داخلی قدیمی‌ترین هتل دنیا به سبک ژاپنی طراحی و چیدمان شده است. با وجود این چیدمان، میهمانان این هتل محل اقامت خود را همان‌گونه که انتظار داشتند به‌ نوعی مدرن یافته‌اند.

در این هتل هیچ‌گونه دسترسی به تلویزیون و اینترنت وجود ندارد. هر کدام از این اتاق‌ها، زمانی را میزبان امپراطوران، جنگ سالاران یا سامورایی‌ها بوده‌اند.

ساختمان این هتل در دره کوه واقع شده است، طوری‌که از تمام پنجره‌ها می‌توان به قله کوه نگاه کرد. استحمام در چشمه‌های آب‌گرم و قدم‌زدن در امتداد مسیرهای کوه همگی بسیار انرژی‌بخش است.

حرارت مرکزی هتل، توسط چشمه‌های آب‌گرم تأمین می‌شود و همچنین تمام آب مورد استفاده در هتل نیز از آن تهیه می‌شود. این چشمه در قسمت ورودی هتل قرار دارد.

این هتل دارای یک فضای خلوت و آرام، به دور از فشار و شلوغی زندگی شهری و ماشینی است که برای مدیتیشن و ریلکس‌کردن مورد استفاده میهمانان هتل قرار می‌گیرد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب جاده مخوف استخوان، جاده‌ای مملو از اسکلت انسان را بخوانید.

هرکسی وارد قبرستان آبی رومانی یا قبرستان مری شود با لب خندان بیرون می‌آید. از نگاه مردم این منطقه مرگ به بازی و شوخی گرفته شده است. با مجله دلتا همراه باشید تا به شادترین قبرستان جهان برویم.

قبرستان آبی رومانی

ایده قبرستان مری به سال ۱۹۳۵ بازمی گردد. در آنجا نجاری به‌نام پاتراس وظیفه ساخت علامت‌های روی قبر را داشت. رسم مردم این روستا بدین صورت بود که پس از سه روز عزاداری، محلی‌ها در کافه جمع می‌شدند و خاطرات و نظرات خود را در مورد شخص متوفی بیان می کردند.

در این میان پاتراس سرا‌پا گوش می‌شد و به دنبال سوژه‌ای برای نقاشی بود. او هنگام ساخت این علامت‌ها به سنگ قبر رنگ آبی می‌زد و اطراف آن را گل‌های رنگارنگ کشیده و در نهایت هم شعری طنز اما تلخ می‌نوشت.

داستان سنگ قبرها

اگر فردی در روستای ساپانتا فوت کند سهم او یک سنگ قبر آبی و رنگارنگ در قبرستان مری است که روی آن نامش نوشته شده است. روی آن نقاشی‌ با شعری طنزگونه که شغلش یا نحوه مرگش را نشان دهد، کشیده می‌شود.

البته بعضی شعرها در نهایت شایستگی، فرد متوفی را بیان می‌کنند اما با خواندن بعضی از شعرها واقعا خنده بر لبها می‌نشیند.

درواقع برخورد اهالی این روستا با مرگ، به باور آن‌ها باز می‌گردد. آنها بر این باورند که هرکس زودتر بمیرد بازی را باخته و رازها و خصوصیاتش به صورت طنز برمزارش نقش می‌بندد.

سنگ‌قبرهای رنگی

برخلاف سایر گورستان‌ها، سنگ قبرهای ساپانتا خاکستری نیستند. هر کدام با طرحی شاد و جذاب تزئین شده‌اند و محیط قبرستان را بسیار شاد و جذاب کرده‌اند.

نکته قابل توجه اینکه رنگ زمینه کلیه علامت‌های روی سنگ‌قبرها آبی است و طرح‌های روی آن نیز شکل‌‌های متنوعی از گل‌ها است. تزئین‌های علامت‌ها به رنگ‌های شاد باعث ایجاد ترکیبی شاد و زیبا در محیط گورستان شده است.

البته علاوه بر این تزئین‌‌های زیبا روی علامت‌های صلیبی، نقاشی‌های زیبایی مرتبط با شغل متوفی نیز بر روی علامت نقش بسته است. ولی نکته جالب‌تر مربوط به شعرهایی است که بازماندگان در پایین عکس در مورد متوفی نوشته‌اند.

نمونه‌ای از اشعار نوشته شده روی سنگ قبرها:

شعری برای مادرزن

در زیر این سنگ سنگین
مادرزن من آرمیده است
اگر او سه سال بیشتر عمر می‌کرد
من در این گور بودم و او این شعر را می‌خواند
ای کسانی که از اینجا عبور می‌کنید
سعی نکنید او را بیدار کنید
چرا که او به خانه باز می‌گردد
و سر مرا از تنم جدا می‌کند.

قبرستان آبی رومانی یکی از دیدگاه‌های جالب مردم این منطقه را به مرگ، در قالب تصویر و نوشته نشان می‌دهد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب چشم کره زمین اینجاست را بخوانید.

دوران ویکتوریا پر از خطرات شناخته‌شده و ناشناخته بود. افسانه‌ ترسناک غار جادوگر بل در تنسی که با نام تسخیر جادوگر بل نیز شناخته می‌شود، داستانی است که از ادبیات فولکلور جنوب آمریکا نشأت گرفته است. اگر به گردشگری وحشت علاقه‌مند هستید با مجله دلتا همراه باشید تا بیشتر با جادوگر بل آشنا شویم.

داستان جادوگر بل در تنسی

این داستان به دهه ۱۸۰۰ بازمی‌گردد که خانواده بل در شهرستان رابرتسون در تنسی مستقر شدند. بل کشاورزی بود که همراه با همسر و فرزندش در سال ۱۸۸۰ در شهر رابرتسون در ایالت تنسی زندگی می‌کرد. آن‌ها در مزرعه‌ای به مدت ۱۳ سال ساکن بودند.

در تابستان ۱۹۱۷ اتفاقات غیرعادی زیادی در خانه آن‌ها اتفاق افتاد. برخی از اعضای خانواده حیوان‌های عجیبی را می‌دیدند که در مزرعه در حال چریدن هستند. برخی دیگر نیز نیمه‌شب‌ها صدای کوبیدن در را می‌شنیدند. همچنین صدای کشیده شدن زنجیر بر کف زمین شنیده می‌شد. از داخل خانه صداهای غیرانسانی دیگر به گوش می‌رسید.

تنها یک سال بعد بود که خانواده بل برای خلاص شدن از مشکل از همسایگان خود کمک خواستند و پس‌ از اینکه دیگران شاهد پدیده‌های ناخوشایند بودند، تحقیقات رسمی توسط مسئولین این شهر آغاز شد.

سرانجام منشأ صدا پیدا شد. آن‌ها گفتند که نام او کیت است و هدف او این بود که جان ” بل” را بگیرد و همچنین از ازدواج دخترش با پسر همسایه جلوگیری کند.

در طول سه سال، خانواده متحمل شکنجه روانی و نیز سو‌ءاستفاده‌های فیزیکی توسط فردی به نام کیت قرار گرفتند تا اینکه سرانجام جان بل به هر چیزی که سال‌ها او را آزار داده بود تسلیم شد. سرانجام در تاریخ ۲۰ دسامبر سال ۱۸۲۰ آقای بل نفس‌های آخر را کشیده و جان سپرد.

مردم محلی امروزه هم جادوگر بل را مسئول اصلی تمامی اتفاقاتی می‌دانند که در آن حوالی رخ می‌دهد.

در آن حوالی هنوز هم گاه‌گداری صداهای عجیب شنیده می‌شود. گاهی در تصاویر عکاسی شبح انسانی مشاهده می‌شود که اصلا در آن زمان در آنجا حضور نداشته است.

غار جادوگر بل

داستان بل ساحره به‌قدری در تاریخ تنسی ریشه دوانده است که غالباً در مدارس افسانه‌ای، در میان بچه‌ها به‌عنوان آخرین داستان ترسناک تدریس می‌شود.

این داستان حتی پس از ایجاد کنجکاوی در مورد جادوگری که خانواده بل را آزار داده بود، به اندرو جکسون نیز که قرار بود رئیس‌جمهور باشد راه پیدا کرد.

غاری که جادوگر در آن زندگی می‌کند ترسناک است. هفته‌ای شش روز در طول ماه‌های تابستان باز است. در ورودی غار به‌تنهایی ترسناک است، یک در آهنی بزرگ پس از ورود بازدیدکنندگان بسته می‌شود.

فضای داخلی غار، تونل‌های طولانی است که قطعاً شبیه به چیزی هستند که بیشتر افراد به آن فکر می‌کنند. جادوگر، در گذرگاه‌های طویل آن راه می‌رفته است. برخی از مکان‌ها روشن است و در مواقعی که بازدیدکنندگان به گوشه و کناری می‌روند، ممکن است اتاق‌ها تاریک باشند.

بااین‌حال هیچ خطری در رابطه با کشف این غار وجود ندارد. غار جادوگر بل که در مزرعه جان بل قرار دارد در سال ۲۰۰۸ در  لیست ثبت تاریخ ملی قرار گرفت.

پیشنهاد مطالعه: مطلب جزیره شیطان، ترسناک‌ترین زندان جهان را بخوانید.

روستای میمند کرمان با وسعت ۴۲۰ کیلومتر مربع، یکی از مهم‌ترین و بزرگ‌ترین روستاهای دست‌کند ایران و جهان محسوب می‌شود که همچنان زندگی در آن جریان دارد و مردمانش بسیاری از سنت‌های پیشینیان خود را حفظ کرده‌اند. این روستا از مهم‌ترین جاذبه‌های توریستی کرمان است. همراه مجله دلتا سفری به میمند خواهیم داشت.

روستای میمند کرمان

واژه میمند ترکیبی از دو واژه «می» و «مند» است. از آنجایی که این روستا قبل از اسلام شکل گرفته، مردان این نواحی می می‌نوشیده‌اند و مست می‌شدند و خانه‌های روستا را در اثر مستی می‌کنده‌اند که به همین دلیل نام آن را میمند گذاشته‌اند.

عده‌ای دیگر می‌گویند نام میمند از میمنت و مبارکی گرفته شده است.

روستای میمند از توابع بخش مرکزی شهربابک به شمار می‌رود و با این شهر ۳۸ کیلومتر فاصله دارد. این روستا بین شهرهای شهر بابک، سیرجان، رفسنجان و انار قرار گرفته است.

پوشش گیاهی و جانوری میمند

روستای میمند در ارتفاع ۲,۲۴۰ متری از سطح دریا و بین دشت و کوهستان قرار دارد. این دشت در گذشته پوشیده از درختان پسته و بادام وحشی بوده است.

در اطراف روستا درختان توت و شاه توت به‌وفور یافت می‌شوند. انواع گیاهان دارویی از جمله آویشن سیاه، مریم گلی، بومادران، ختمی، ترنجبین، اسطوخودوس، شیرین بیان و … در این منطقه می‌رویند.

دشت میمند همچنین مملو از جانوران بیابانی همچون مار، سوسمار، جوجه تیغی، لاک‌پشت و خرگوش است. به‌علاوه در کوهستان‌های میمند، حیوانات وحشی مختلفی همچون آهو، گرگ، روباه، بزکوهی، کبک و پرندگان شکاری زندگی می‌کنند.

شغل مردمان میمند

مردمان این روستا کوچ‌نشینانی هستند که با کشاورزی و دامداری روزگار می‌گذرانند و میان اقامتگاه‌های تابستانی و زمستانی خود در فصول مختلف سال در حرکت هستند. میمند سکونت‌گاه زمستانی آن‌ها محسوب می‌شود.

اهالی این روستا در فصل‌های گرم سال در دشت به دامداری مشغول هستند. در ماه‌های سرد به روستا کوچ می‌کنند و به کشاورزی و باغ‌داری می‌پردازند.

معماری روستای میمند

با دیدن معماری اعجاب‌انگیز میمند، دچار بهت و حیرت خواهید شد. مردمان سخت‌کوش این روستا درون کوه و صخره‌ها را کنده و برای خود خانه و مأمنی امن بدون استفاده از هیچ‌گونه ملاتی برپا کرده‌اند.

این خانه‌ها که روی هم قرار گرفته‌اند و پنج طبقه را تشکیل می‌دهند، «کیچه» نام دارند. میمند حدود ۴۰۶ کیچه دارد.

معماری کیچه‌ها به‌گونه‌ای است که مانند یک عایق حرارتی عمل می‌کنند، زیرا بدنه آن‌ها سنگ یکپارچه است. باد و باران به داخل آن نفوذ نمی‌کند و در مقابل آتش‌سوزی نیز مقاوم هستند.

قدمت روستای میمند به دو تا سه هزار سال پیش می‌رسد.

این روستا در سال ۱۳۹۴ به‌عنوان نوزدهمین اثر جهانی ایران در میراث جهانی سازمان یونسکو به ثبت رسیده است. میمند همچنین به‌عنوان هفتمین منظر فرهنگی- طبیعی و تاریخی در جهان در سال ۱۳۸۴ نخستین جایزه جهانی ملینا مرکوری را به دست آورد.

پیشنهاد مطالعه: مطلب سفر به سرزمین آلوچه در نزدیکی تهران را بخوانید.

آتشفشان دالول اتیوپی را گرم‌ترین محدوده‌ کره زمین برای سکونت می‌دانند. بیشتر سطح این بیابان پوشیده از نمک و ماگماهاست. در اطراف دالول چشمه‌های آب گرم زیادی وجود دارد و زمین‌های اطراف را به نقطه‌ای عجیب‌ و‌ غریب تبدیل کرده‌ است. برای آشنایی بیشتر با این مکان مخوف با مجله دلتا همراه باشید.

آتشفشان دالول اتیوپی

آتشفشان دالول در اثر یک فوران در سال ۱۹۲۶ به وجود آمده و با آوردن ماگماها به سطح زمین مناظر منحصربه‌فردی را شکل داده که هیچ شباهتی با زمین ندارد.

این زمین به بیابان آتش‌فشان‌ها و چشمه‌های آب گرم معروف است و بیش‌ترین و بزرگ‌ترین حفره‌های آب گرم جهان را در خود جای داده است. بر روی زمین هم شکاف‌هایی است که گازهای زیرزمینی را به بیرون منتشر می‌کند.

دالول خطرناک اما زیبا

گدازه‌های گوگرد سیاه که سفت و سخت شده‌اند بعضی از چشمه‌ها را فرا گرفته‌اند و استخرهایی با رنگ‌های آبی و سبز، آب‌های سمی را پنهان کرده‌اند.

یکی از دلایل عجیب و ترسناک بودن بیابان دالول فرورفتگی‌هایی است که رسوبات مواد مذاب مانند نمک، فلزات و … آن‌را پر کرده است.

بخشی از خطرات این منطقه بخاطر همین نمک‌هایش است. چون نمک‌های دالول ثروت زیادی را به بار می‌آورد. برای همین، خیلی از گروه‌ها و قبایل برای اینکه کنترل این ناحیه را در دست بگیرند همیشه با هم در حال جدال هستند.

دالول خطر و زیبایی را با هم ترکیب کرده است. از یک طرف ماجراجویی بی‌نهایت و از طرف دیگر دریاچه‌های رنگارنگ نمک که چشم‌ها از دیدنشان سیر نمی‌شود.

حیات در دالول

آتشفشان دالول یکی از کم ارتفاع‌ترین دهانه‌های آتش‌فشانی دنیاست که به دلیل وجود ترکیبات شیمیایی به هیچ وجه محلی برای سکونت نیست و برای لحظه‌ای حضور در این بیابان باید تمهیدات لازم ایمنی را بسنجید.

آب‌و‌هوای عجیب‌و‌غریب باعث شده تا این ناحیه یکی از دورافتاده‌ترین نقاط دنیا شود. هیچ‌کسی در حوالی این ناحیه زندگی نمی‌کند و تنها راه رفت‌و‌آمد، استفاده از شترها و شترسواری است.

این ناحیه عجیب و اسرارآمیز سرشار از دریاچه‌های آب هیدروترمال است و براساس مطالعات جدید محققان، برخی از نقاط آن عاری از هرگونه حیات هستند.

گفتنی است که در بیابان دالول هیچ هتلی برای سکونت مسافران و توریست‌های گردشگری وجود ندارد و باید آب و غذای کافی همراه خود داشته باشید تا زنده بمانید.

پیشنهاد مطالعه: مطلب در این هتل عجیب با زرافه‌ها غذا بخورید را بخوانید.

جزیره شیطان گویان که با نام مستعمره کیفری کاین نیز شناخته می‌شود در قرون ۱۹ و ۲۰ بعنوان زندان مورد استفاده قرار می‌گرفت. این زندان در قالب چندین ساختمان مجزا در جزایر کوچک و بزرگ گویان فرانسه ساخته شد و به زندانیان سیاسی تبعیدشده و هر کسی که به‌ نحوی اسباب ناخشنودی حاکمان فرانسوی بود، اختصاص داشت. همراه مجله دلتا باشید.

داستان جزیره شیطان گویان چیست؟

در اقیانوس اطلس با فاصله ۱۱ کیلومتری سواحل گویان فرانسه، سه جزیره کوچک قرار دارد که به جزایر رستگاری شهرت دارند. یکی از این جزایر، جزیره شیطان است.

از سال ۱۸۵۲ تقریبا تمامی مجرمان و جنایت‌کاران خطرناک برای حبس شدن به این جزایر فرستاده می‌شدند. با توجه به اینکه این جزیره از خشکی دور بود امکان فرار برای زندانیان محبوس در آن وجود نداشت.

اکثر زندانیان پیش از اتمام دوران حبسشان در اثر بیماری یا حتی ستیز و جنگ با دیگر زندانیان و تحت شکنجه قرار گرفتن، جان خود را از دست می‌دادند. به همین دلیل این جزایر را خشن‌ترین تبعیدگاه می‌دانستند.

شهرت خشونت بیش از اندازه و اتفاقات دیگری که در آن رخ داد موجب شد این تبعیدگاه از سال ۱۹۵۳ بسته شده و دیگر هیچ مجرمی به آنجا فرستاده نشود.

سفر به جزیره شیطان

سفر به جزیره شیطان برای بسیاری از محکومان سفر آخر بود. آن‌ها را سوار بر کشتی به زندان می‌بردند. آن‌ها بلافاصله بعد از سوار شدن هویت فردی خود را از دست داده و از آن پس تنها یک شماره بودند که مرگ و زندگیشان برای کسی اهمیت نداشت.

زندان‌بانان این افراد را به عرشه زیرین کشتی برده و در قفس‌های آهنی زندانی می‌کردند. جایی که تاریکی حاکم بر آن کشنده بود و به‌ سختی هوا به آن‌جا می‌رسید.

برخی از روستاها در نقاط مختلف ایران، گوشه‌ای از یک بهشت واقعی را به نمایش می‌گذارند و باعث می شوند تمام خستگی‌هایتان را فراموش کنید. روستای برغان کرج با آلوچه‌های معروفش، یکی از بهترین گزینه‌های ممکن در این زمینه است. اگر قصد مسافرت به برغان را دارید مطالعه این مقاله از مجله دلتا را از دست ندهید.

روستای برغان کرج

در ۱۳ کیلومتری از شهر کرج و در دامنه‌های جنوبی کوهستان البرز، روستایی سرسبز و پرطراوت به نام برغان وجود دارد که گویی با رفتن به آن، در خود بهشت قرار گرفته‌اید.

روستای برغان به سبب داشتن باغ‌ها و مزارع سرسبز و رودخانه‌های خروشان، یکی از مقاصد تماشایی برای گردشگران به شمار می‌آید. برغان با القابی همچون مهد چنارهای هزارساله و سرزمین آلوچه شناخته می‌شود.

جاذبه‌های گردشگری برغان

در روستای برغان چند آثار باستانی وجود دارد:

• حمام قدیمی برغان: در حین قدم زدن کنار رودخانه یک ویرانه‌ را خواهیم دید که زمانی حمام قدیمی برغان بوده است!
• زرمیدان یا کاروانسرا: در میدان بالاده مخروبه‌ای وجود دارد که با کاشی‌های لعاب‌دار و سفال‌ها تزئین شده‌اند. روبروی این کاروانسرا خانه قدیمی دهخدا وجود دارد که در قدیم آن را برای نگهداری افراد خلاف‌کار اختصاص داده بودند.

• پل تاریخی برغان: پلی با چشمه طاقی بر روی رود شاهرود وجود دارد. مورخان ساخت این پل را در دوره صفویه تخمین زده‌اند.
• تپه کش کلا: کش کلا نام تپه‌ای است که در شمال برغان قرار گرفته است. معنی نام این تپه قلعه خشک است. در زمان‌های دور بر روی این تپه قلعه‌ای وجود داشته که متاسفانه امروزه آثاری از آن وجود ندارد.

درختان کهنسال برغان

درختان برغان از درختان کهنسال محسوب می‌شوند. در بین این درختان چنارهایی وجود دارد که عمرشان به ۱۰۰۰ سال نیز می‌رسد. دو چنار در برغان بسیار حائز اهمیت است:

• درخت چنار ضلع شمالی حیاط مسجد: دلیل مهم بودن این چنار بجز قدمت آن، حفره‌ای است که بر تنه آن قرار گرفته است. این حفره مانند اتاقی است که می‌تواند ۱۰ نفر را در خود جای دهد. مردم این روستا اعتقاد دارند که با بستن دخیل بر این چنار قدیمی می‌توانند به آرزوهای خود برسند.
• درخت کهنسال گرده بینه: این درخت در ضلع جنوبی مسجد قرار گرفته است. این درخت توپر و پر از شاخه‌های سرسبز است. درختانی که در اطراف این درخت کهنسال وجود دارند همگی از ریشه این گیاه جوانه زده و رشد کرده‌اند.

شکم‌گردی‌های برغان

بهترین غذاهایی که در این روستا می‌توانید میل کنید دیزی محلی، انواع کباب، آش کشک، آش جو، مغز نان و فسنجان است که از غذاهای محلی این روستا محسوب می‌شوند.

بهترین سوغاتی‌ که از این روستا می‌توانید تهیه کنید گوجه سبز یا گوجه برغانی یا آلوی برغان است. بعد از آن انواع آلوچه، توت، گردو، عسل و لبنیات گزینه‌های بسیار خوبی برای سوغاتی می‌باشند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب قبرستان جن‌ها یکی از مخوف‌ترین مکانها در چابهار را بخوانید.

شیلی یکی از زیباترین کشورهای آمریکای جنوبی به پایتختی سانتیاگو است. دره‌‌ ماه شیلی در منطقه معروف سن پدرو، مملو از تپه‌هایی از جنس نمک و سنگ است که ناهمواری‌ها و اشکال آن‌ باعث شده‌ این دره ظاهری شبیه به سطح ماه داشته باشد. در ادامه با مجله دلتا همراه باشید تا دره‌ ماه را بیشتر بشناسیم.

دره‌‌ ماه شیلی

دره ماه در فاصله ۱۳ کیلومتری غرب سن پدرو در بیابان آتاکاما، واقع در شمال شیلی قرار دارد. این دره تورفتگی‌ با قطر ۵۰۰ متر در زمینی نمکی است که منجر به شکل‌گیری اشکال زمین شناختی عجیبی شده است.

این اشکال حاصل فرسایش‌هایی هستند که بر اثر تغییرات دمایی در  پوسته‌ زمین ایجاد شده‌اند. باد و تغییرات شدید دما در طول روز و شب، ظاهری منحصر به فرد به این منطقه داده‌اند.

بخاطر کمبود رطوبت هوا، حیات در این منطقه وجود ندارد و آن را تبدیل به یکی از غیرقابل سکونت‌ترین نقاط روی زمین کرده است.

شرایط آب و هوایی

زیبایی منحصر به‌فرد دره ماه

بافت و ترکیب بی‌نظیر رنگ‌های صخره‌ها به این دره ظاهری مانند سطح ماه بخشیده و نمک باقی‌مانده از دریاچه‌های خشکیده، لکه‌های سفیدی را بر زمین به‌جا گذاشته‌ است.

در شب‌هایی که ماه کامل باشد، حس جادویی این دره چندین برابر می‌شود و این منطقه آن روی دیگرش را نشان می‌دهد. روی دیگری که سرشار از سکوت، زیبایی و شاید حتی ترس برای افرادی است که از این همه سکوت در یک دره پهناور، در کنار اشکال عجیب صخره‌ها می‌ترسند.

دره مرگ

دره‌ مرگ در نزدیکی دره‌ ماه قرار دارد. دلیل نام‌گذاری این دره به‌این خاطر است که اکثر افرادی که سعی کردند تا آن را طی کنند موفق نشدند و مردند. استخوان‌های انسان‌ها و حیوان‌های باقی مانده در مسیر، گواهی بر علت این نام‌گذاری هستند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب چرا این جزیره نفرین‌ شده است بخوانید.

تجربه خوابیدن در هتلی که زرافه‌های زیادی در اطراف آن پرسه می‌زنند بسیار جالب است. هتل مانور کنیا که به هتل زرافه مشهور است در قلب آفریقا قرار دارد و یکی از بی‌نظیرترین و عجیب‌ترین هتل‌های کنیایی است. با مجله دلتا همراه باشید تا با هتل زرافه مانور کنیا آشنا شوید.

چرا به هتل مانور کنیا هتل زرافه می گویند؟

زرافه‌ها در این هتل، جاذبه‌ای دیدنی خلق می‌کنند و در واقع بخش مهمی از گردشگران برای تماشای این هتل به کنیا سفر می‌کنند. ایده ساخت چنین هتلی در ذهن یک کنیایی جرقه خورد. وی تمایل داشت تا هتلی بسازد که مردم بتوانند در کنار تفریح، تعاملی دوستانه با حیوانات برقرار کنند.

هنگام ورود به این هتل، زرافه‌ها به استقبال شما می‌آیند. در رستوران، شما با این حیوانات دوست‌داشتنی غذا می‌خورید و می‌توانید در محوطه با زرافه‌ها قدم بزنید. از این‌رو این هتل به یکی از خاص‌ترین هتل‌های جهان تبدیل شده است.

هتل زرافه مانور کجاست؟

در سال ۱۹۳۲ در محله کارن، یکی از توابع شهر نایروبی کشور کنیا، هتلی زیبا و منحصر به‌فرد توسط سر‌دیوید دانکن ساخته شد. دیوید دانکن با آوردن ۸ زرافه داخل این اقامتگاه، این هتل را به یکی از زیباترین و هیجان‌انگیزترین هتل‌های جهان تبدیل کرد.

هتل مانور امروزه یکی از شناخته‌شده‌ترین هتل‌های جهان است که با فضایی آرام، قدیمی و باغچه‌ای زیبا پذیرای میهمانان و گردشگران سراسر دنیا است.

هر روز صبح و عصر، زرافه‌ها با زدن ضربه به پنجره اتاق، از شما می‌خواهند پنجره امید را به روی آن‌ها باز کنید و خوردنی ویژه‌ای به آن‌ها بدهید. حتی اگر چیزی هم به آن‌ها ندهید باز هم مهر و محبت آن‌ها شامل حالتان خواهد شد.

تجربه صبحانه خوردن در کنار زرافه‌ها

زرافه‌ها علاقه فراوانی به خوردن غذا با میهمانان دارند. آن‌ها در هر وعده غذایی سرشان را از پنجره رستوران داخل می‌آورند و با نگاهی ملتمسانه از آن‌ها می‌خواهند که وعده‌های غذایی‌شان را با آن‌ها شریک شوند.

هتل زرافه کنیا زیاد لوکس و لاکچری نیست ولی خیلی محیط عاشقانه و رمانتیکی دارد. همانطور که در تصاویر پیداست این هتل مانند باغ‌های زیبایی است که قبلا در فیلم‌ها دیده‌اید.

راه پله‌ها، دکوراسیون و مبلمانی راحت، آثار و تابلوهای هنری زیبا و سالن‌های غذاخوری دیدنی، همه دست به دست هم داده‌اند که هتل زرافه محبوب و پرطرفدار شود. در کنار همه این‌ها، شما بازی با زرافه ها را هم اضافه کنید.

پیشنهاد مطالعه: مطلب چرا این جزیره نفرین‌ شده است را بخوانید.

قبرستان جن همانند نامش مکانی ترسناک است. مردم تیس در چابهار اینجا را مکان دفن اجنه می‌دانند. با این وجود، قبرستان خود اهالی نیز در همسایگی همین محل قرار دارد. با مجله دلتا همراه باشید تا به این مکان ترسناک برویم.

قبرستان جن در روستای تیس

قبرستانی خاموش و مرموز در روستای ۲۵۰۰ ساله تیس وجود دارد که بلوچ‌ها به آن جن سنط یا گورستان جن می‌گویند. این گورستان با سنگ‌ قبرهای عظیم‌الجثه از جاهای دیدنی چابهار و مکانی جالب برای ماجراجویانی است که به دنیای ماورالطبیعه علاقه دارند.

سنگ قبرهای بزرگ و عجیب در این گورستان، محلی‌ها را به این باور رسانده است که این گورها محل دفن آدمیزاد نیست.

در این گورستان قبرها کنار هم روی سطحی صخره‌ای حفر شده‌اند که این شیوه‌ حفاری پرسش‌های زیادی را به وجود آورده است و در نهایت پاسخ را به دنیای دیگری کشیده است.

ماجرای قبرستان جن‌ها 

طبق باور مردم محلی این گورها متعلق به جن‌هاست. می‌گویند جن‌ها مردگان خود را در حصار این سنگ‌ها دفن کرده‌اند. هر کس که شبانگاه گذرش بر این گورستان بیفتد، مورد نفرین جن‌ها قرار می‌گیرد و با عذابی سخت بعد از چند روز می‌میرد.

گروه اندکی نیز معتقدند در هنگام غروب صدای گریه‌ها و مویه‌هایی از این گورستان به گوش می‌رسیده است.

تاریخچه گورستان جن

زمان ساخت گورستان جن تیس به درستی مشخص نیست. ظاهر قبور نشان می‌دهد این آثار مربوط به زمان‌های بسیار دور است. تمام قبرها در دامنه کوه و در دل سنگ‌ها کنده شده‌اند.

گورها در اندازه‌های بزرگ و کوچک ساخته شده‌اند. در میان این قبرستان یک قبر کاملا سالم و قدیمی نیز دیده می‌شود که ۲۲۵ سانتی‌متر طول و ۱۱۰ سانتی‌متر عرض دارد.

در حال حاضر روستا تا ۱۰۰ متری قبرستان پیش‌روی کرده، امّا در گذشته‌ قبرستان در حاشیه روستا قرار داشته است. قرار گرفتن قبرستان در دامنه کوه‌ و وحشت مردم از نزدیک شدن به این مکان هنگام غروب و شب، یکی از دلایل نامگذاری این محل بنام قبرستان جن‌هاست.

بشر امروزی با وسایل ابتدایی آن زمان به دشواری توانایی حفر این گورها را بر روی سطح سخت سنگی داشته است. شاید به همین دلیل باشد که مردم محلی حفر این گورها را به نیرویی مافوق بشر نسبت می‌دهند.

پیشنهاد مطالعه: مطلب جهنم دره واقعی اینجاست را بخوانید.